سخن‌نگاران طوبی رسانه دیجیتال نشریات کاغذی سخن‌نگاران طوبی
سلام خدمت برادران و هم‌وطنان عزیزم! ما ملت ایران، مردمانی قدرشناس وفادار و فهیم و درعین‌حال یار و یاور یکدیگر در روزهای خوش و بد و در سختی‌ها و ناملایمتی‌ها هستیم .غرض ازقلمی کردن مطالب ذیل،عرض حال به خدمت آقای روحانی وسایردولتمردان ایران زمین است.
آقای حاج حسن روحانی، رییس جمهورمحبوب محترم و اخیرا خیلی خوشحال بابت انتخابات اخیر وراه یافتن دوستان‌تان به مجلس شورا،
ماملت ایران باهمه کمبودها ورنج بیکاری وبی پولی واقتصاد خراب وظیفه خودمان را به خوبی انجام دادیم وبه عهد خود مبنی براینکه دولت وملت یار و یاوریکدیگرند وفا کردیم، به پای صندوق های رای رفته و ازشما دولتمردان پشتیبانی کردیم ونگذاشتیم بیگانگان به شما جرات گفتن حرف اضافی و دور از شان ایران و ایرانی راداشته باشند و شما را پیش سایردولت‌ها واقوام سربلند نگهداشتیم. جنابان دولمتردان معزز و گرامی، حال نوبت شماست به عنوان بزرگترهای ملت قدمی برای مان بردارید و نگذارید این دم عیدی پیش خانواده های خودشرمنده شویم.،مخصوصا ما که شغل آزاد داریم، ازصبح که ازخانه خارج شده و معمولا شب با دست خالی به خانه بازمی گردیم .
حال ببینیم کرامت شما به ما تاچه حد است. به عنوان بزرگترم، این حق را واین انتظار را از شما داریم، دم عیدی به جیب های خالی ما درحد آقایی خودنظری بیاندازید و از دلارهای آزاد شده سهمی ناچیز برای ما در نظر بگیرید!!واین راهم بدانید ما منتظرگدایی نیستیم که بگویید یک برابر یارانه اضافه ریختیم به حسابتان و یا یارانه ۴۵ تومانی تان را یک هفته زود واریز می کنیم!
آیا سزاوار است دولتی که میگوید. گداپروری نکنید، خودش گداپروری کند با چهل وپنج هزارتومان!
ما و اهل عیال و چندین بچه قد و نیم قد که به خاطر لبیک به شما دولتمردان مبنی بر واجب بودن تولید نسل و پر کردن صفحه فرزندان در شناسنانه، نه تنها انتظار بلکه مشتاق هستیم که حداقل به ازای هر رایانه گیر مبلغ یک با ۷ تا صفر!!! به شماره حساب مان واریز فرمایید.
آقای رییس جمهور وقتی شب انتخابات لطف می کنید و به شماره ی تک تک ما پیامک تشویق به صندوق رای می فرستید،حتما علاوه بر شماره حساب از جیب های خالی و دل پر درد و غصه و شرمندگی پیش اهل و عیال هم خبر دارید.
آقای رییس جمهور محترم!
اون کلید شما دو سال است که در جیب تان مانده….زبانم لال اگر زنگ بزند و یا بعد دو سال دوبار پیامک تان آمد و ما در صندوق رای به جای حسن به حسین رای دادیم، آنوقت زبانم لال اون کلید را در کنار کاپشن و پژوی اقا محمود باید در موزه ریاست جمهوری ببینیم!
اقای رییس جمهور! شاید تعجب کنید که با واریز مبالغی به حساب ما در واقع به خودتان خدمت کرده اید و چرخ های وزارت خانه های کابینه تان را روغنکاری خواهید کرد… و سود این عمل خیر چرخش هنرمندانه ی کلید تدبیر هم بازبه خودتان برخواهد گشت .چون اکثر مردم معطل آب وبرق و گاز و عوارض شهرداری واقساط بانکی و… خودهستند و با افزایش چندین باره آن در زمان دولت شما، خیلی ها تا شب عید نتوانسته اند آن را بپردازند… پس مشخص شد با این پول واریزی شما هم اقتصاد مملکت می چرخد هم ما شرمنده اهل وعیال خود نمی شویم!
یا انتظاربی جایی است به عنوان فرزند ازپدر معنوی و کلیددار خزانه اسرار مردم که بارهاگفته اند فرزندان من و یا گاها آقای روحانی گفته اند برادران وخواهران وعزیزان من ؟!
این برادر و خواهر و پدر و فرزندی، کی باید به درد ما بخورد؟! وآیا جاده ای دیده اید یک طرفه باشد وبه جایی بن بست برسدا؟! آن وقت این راه فقط لاین رفت خواهد شد ودیگربرگشتی درکارنخواهدبود!
دولمتردان با کرم، حال ببینیم کرم شما ولطف، برادری وپدری تان چگونه خواهد بود ….این درخواست گدایی ودست درازکردن پیش اغیار نیست. بلکه انتظاربرادرازبرادر و فرزنداز پدراست… و دست نیاز پیش پدر و برادر بردن اوج عزت و سرفرازی است…این دست کوتاه ما وآن خرمای بر نخیل شما عزیزان.
زیاده عرضی نیست…حسین آفا یرالماچی…کارگر میدان تره بار صاحب الامر تبریز….اسفند ۱۳۹۴
– بعد تحریر:
این نامه ی واقعی کارگری روز مزد از میدان تره بار صاحب الامر تبریز می باشد و ما، قلندر خان تبریزی برای از بین نرفتن حس و حال زیبای نامه به جز چند مورد خودسانسوری واجب! تقریبا به اصل نامه دست نزدیم….و لذا اشکالات ویراستاری انشالله در زیر حلاوت نامه ی یک کارگر عزیز قابل اغماض خواهد بود.
زیاده عرضی نیست – سیز ساق بیز سلامت
قلندر تبریزی
